Граѓанската иницијатива „Ние не пиеме нафта“ денес организираше тркалезна маса. Се стокмив и појдов. Интересно. Морав да пишам пост, не знам зошто ама морав да изреагирам на излагањето на Александар Николоски од ВМРО-ДПМНЕ. Не би го поштедила тука и Игор-Шема од СДСМ бидејќи на иста линија беше и неговата изјава ама ете од првиов фатив супер цитати, уредно ги чкртнав на маргините од фанзинчето и веројатно бидејќи дебатата се одвиваше само меѓу учесниците, а не публиката почувствував потреба да чкртам пост. Ете одговор. Ај замолчи една герилка да те видам.
Фанзинчето е добро стомено. Полно со податоци кои овојпат одат во насока- демистификација на приказните кои ни се сервирани. Очекував силни аргументи од двајцата владини претставници ама добив само митови на послужавник кои и онака фино ги раскршија авторите на петицијата.
Николоски ја дефинираше „мировната“ мисија на мекедонските трупи во Ирак како „стратешко пријателство со САД кој е нашиот најголем пријател и СПОНЗОР“ (цитат) Во Фанзинот е спомната Хрватска која е кандидат за член во НАТО (еден од форсираните причини за учество на МК во мисијата), а истовремено нема испратено свои војници во Ирак. Хрватска е истотака и понапред од нас во НАТО- интеграциите. Истиот Николоски ја наведе Хрватска како легитимен пример но „ Хрватска е посилна на политички, економски, безбедносен план“ (цитат)
Па би го запрашала Николоски (ако може вака виртуелно кога не ни беше дозволено во живо) дали во неговото постојано инсистирање на алтернативи не влегува во еден зачаран круг од две опции: или МКД да работи на својата политичка, економска и безбедносна ситуација, да ја стигне хрватска, да ја надмине Хрватска па да може самостојно да донесува одлуки или Македонија да продолжи да постои и да се гради како СПОНЗОРУША?
извор: Фемгерила
